"Το 1989 ο Κώστας Μουρσελάς, ήδη διακεκριμένος θεατρικός συγγραφέας, εκδίδει τα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά", το πρώτο του μυθιστόρημα, και μας συστήνει έναν από τους πιο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες της ελληνικής λογοτεχνίας: Εμμανουήλ Ρετσίνας, ο επονομαζόμενος Λούης, η μετενσάρκωση του Αλέξη Ζορμπά στη μεταπολεμική Αθήνα, ένας σχεδόν ωραίος, σχεδόν τεμπέλης, σχεδόν αγράμματος, σχεδόν άθεος. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Μανολόπουλο, τον διανοούμενο, και την ωραία Μάρθα είναι οι ήρωες μιας ιστορίας πάνω στην οποία θα στηθεί η τοιχογραφίας μιας ολόκληρης εποχής.
...ο κατεξευτελισμός της γυναίκας μέσα από την αφήγηση του Μουρσελά. Δεν είναι η στάση του συγγραφέα, είναι η στάση μιας σεξουαλικά πεινασμένης, λυσσασμένης αρσενικής γενιάς, πορνοδίαιτης και βωμολόχας, μιας γενιάς που έλιωσε τα πόδια της στις «μπουρδελότσαρκες» και που μόνο τη μάνα-γυναίκα σεβόταν...
Η σωτηρία αυτής της κοινωνίας ήταν αυτή η σχεδία βίου, το ξυλάρμενο σωσίβιο, το πιάσιμο της καλής, το βόλεμα ή το άρπαγμα της ευκαιρίας. Ένας λαός έρμαιος στον τυχοδιωκτισμό της πολιτικής, ελπίζοντας μόνο στη λαχειοφόρο τύχη και στο δυάρι με λουτροκαμπινέ."

Κώστας Γεωργουσόπουλος, περ. ΛΕΞΗ τ. 112


"Μου έτυχε να διαβάσω ωραία βιβλία, που όμως όταν ήμουνκουρασμένος με νύσταζαν. Το βιβλίο αυτό του Μουρσελά, κάποιες φορές που το πήρα, κουρασμένος και νυσταγμένος, με ξενύσταζε. Φοβερό προσόν και απαραίτητο για ένα βιβλίο, όπου το πολυπρόσωπο της αφήγησης απαιτεί να διαβαστεί γρήγορα, αν δεν θέλει να χαθεί μέσα στον κυκεώνα της αφήγησης και να ξεχάσει το whoiswho των ηρώων..."

Μπάμπης Δερμιτζάκης, περ. Έρευνα


"...σχεδόν όλες οι ηρωίδες καταλήγουν πόρνες, είτε αυθεντικές είτε στο "μπορντέλο της ζωής", πάντως εκδιδόμενες στο ανδρικό έλεος."

Μάρη Θεοδοσοπούλου, εφημ. Εποχή


"Τα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά" είναι ένα κλασικό πλέον μυθιστόρημα χαρακτήρων, ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα με στέρεη κοινωνική σκηνοθεσία και έντονο ερωτισμό."

Άρης Μαραγκόπουλος


"...το χαρακτήρισαν (έχετε και μετράτε): αισθησιακό, ερεθιστικό, χυδαίο, προκλητικό, τρυφερό. Μέσα από τις σελίδες του -λένε- ξετυλίγεται μια πολύχρωμη τοιχογραφία της εποχής μας, από σύγχρονους Άμλετ, Ζορμπάδες, από αγιοποιημένα κοπρόσκυλα, αυνάνες, νυμφομανείς, αστούς, μικροαστούς, από πολλούς πρώην προλετάριους και πρώην ιδεολόγους, κάλπηδες, ξεφτίλες, καριερίστες... μια άλλη γεύση του πάντα σεμνού και μετρημένου Μουρσελά."

ΝΕΑ, Ωτοβλεψίες


"Συναρπαστικό ανάγνωσμα. Το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς, αλλά και ένα κατόρθωμα συνθετικής εργασίας που εγγράφεται αυτοδικαίως στην ιστορία της πεζογραφίας μας... μοιάζει με πίνακα του Ιερώνυμου Μπος... Το βιβλίο του Μουρσελά δεν περιγράφεται. Διαβάζεται. Απολαμβάνεται. Αποκτήστε το."

Κώστας Σταματίου, εφ. ΤΑ ΝΕΑ